Διάλογοι νεοεκκολαυθέντων οφιδίων

Διάλογοι νεοεκκολαυθέντων οφιδίων

Εθνικισμός και Σοσιαλισμός σε σχέσεις αγάπης, στοργής και συντροφικότητας, χθες το πρωί στη Βουλή, που ολοένα μοιάζει περισσότερο με το Ράιχσταγκ της «επόμενης ημέρας» του φθινοπώρου του ‘33. Το αντικείμενο; Τι άλλο, από τους μετανάστες απεργούς της Υπατίας. Τα ερωτευμένα πιτσουνάκια; Ποιοι άλλοι, από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Ανδρέα Λοβέρδο. Διάλογοι απείρου εθνικοσοσιαλιστικού κάλους, σχετικά με το κόστος νοσηλείας των απεργών, το οποίο μάλιστα σκέφτεται ο υπουργός να στείλει συστημένο κατά Κουμουνδούρου πλευρά. Αν το στομάχι σας δεν αντέχει στα βαριά φασιστικά καρυκεύματα, καλύτερα να μην μπείτε παραμέσα...
Μία πρόγευση από το χθεσινό ναζιστικό πανηγύρι στη Βουλή, με δύο πλήρη αποσπάσματα από το διάλογο Γεωργιάδη-Λοβέρδου, με θέμα το κόστος νοσηλείας των απεργών πείνας:

Άδωνις Γεωργιάδης:

«Αυτή η νοσηλεία όλων αυτών των ανθρώπων είχε κάποιο κόστος. Αυτό το κόστος ποιος το επωμίζεται; Το κράτος, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος; Γιατί, αφού υπάρχουν οι «αλληλέγγυοι» -forum μεταναστών, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα ρόζα κ.λπ.- αυτοί οι καλοί άνθρωποι που είναι μεγάλοι ανθρωπιστές, ας πάρουν και τον λογαριασμό να πληρώσουν».
Ανδρέας Λοβέρδος:

«Το κόστος αυτό αγγίζει τα 100.000 ευρώ. Θα μου πείτε τι είναι αυτά τα 100.000 ευρώ μπροστά στα 150.000.000 ευρώ που μας κοστίζει κάθε χρόνο η υγειονομική παροχή υπηρεσιών στους παράνομους μετανάστες, που ανασφάλιστοι επισκέπτονται τα νοσοκομεία μας, καθώς και στους περίφημους απόρους που το πελατειακό κράτος έχει πολλαπλασιάσει και μπαίνουν τσάμπα στα νοσοκομεία;»
Άδωνις Γεωργιάδης:

«Κύριε Υπουργέ, δεν είχα ποτέ αμφιβολία για τη ρητορική σας δεινότητα. Είμαι βέβαιος ότι εάν ήμουν μαθητής σας στα πανεπιστημιακά έδρανα, θα ευχαριστιόμουν πάρα πολύ να σας ακούω να διδάσκετε».
Ανδρέας Λοβέρδος:

«Ανταποδίδω (τα καλά σας λόγια) σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική σας παρουσία, η οποία είναι πάρα πολύ έντονη και πολύ χαρακτηριστική. Δεν μιλάτε με κλισέ. Δεν μιλάτε με προκατειλημμένες και προκατασκευασμένες απόψεις».
Κι όμως, αυτά τα δύο αποσπάσματα δεν αποτελούν τα χειρότερα κομμάτια του αηδιαστικού διαλόγου των δύο βουλευτών της ελληνικής «δημοκρατίας», αλλά τα πιο ενδεικτικά του ύφους και του περιεχομένου του.
Σε ερώτημα που έθεσε ο βουλευτής του ακροδεξιού λαϊκίστικου μορφώματος στον υπουργό του σοσιαλδημοκρατικού εκτρώματος, σχετικά με τις συνθήκες νοσηλείας των μεταναστών απεργών, το κόστος της, το ρόλο των γιατρών και τη θέση των αλληλέγγυων κατά τη διάρκεια της, αλλά και την απάντηση που δόθηκε, ακούστηκαν οι πιο χυδαίες διαστρεβλώσεις, ο πιο χυδαίος λαϊκισμός και η πιο χυδαία μορφή φαιού φασισμού, των τελευταίων μηνών (για τα τελευταία χρόνια δεν παίρνω όρκο, γιατί οι φασίστες έχουν καταλάβει τα έδρανα εδώ και αρκετό καιρό, και δεν αναφέρομαι μόνο στους βουλευτές του ΛαΟΣ).


Παρά την πανηγυρική αθώωση των δύο φοιτητριών της ιατρικής και αλληλέγγυων που συνόδευαν τους απεργούς πείνας, ο Άδωνις Γεωργιάδης επέμεινε στο αρχικό κατηγορητήριο, χωρίς -εννοείται- να διαψευστεί από τον αρμόδιο υπουργό. Πιο συγκεκριμένα, καταθέτοντας τις «πληροφορίες» του, είπε ο Μπουμπούκος: «Έμαθα χθες από μία νοσηλεύτρια για παράδειγμα, ότι στην αρχή δεν τους άφηναν να φάνε. Στο τέλος λέει, αφού έφυγαν οι αλληλέγγυοι άρχισαν να τρώνε οι απεργοί πείνας κι έφθασαν στο σημείο να λένε ότι δεν είναι και καλό το φαγητό».
Σε μία άλλη αποστροφή του, γεμάτος από εθνική ντροπή, αναφέρει: «Ξέρετε πόσους φράχτες στο μέγεθος του Ολύμπου θα πρέπει να φτιάξετε, για να αντιμετωπίσετε την εικόνα των λαθρομεταναστών οι οποίοι πανηγύριζαν για τη νίκη τους επί της Ελλάδος εκείνη τη μαύρη μέρα που οι τέσσερις Υπουργοί πήγατε εκεί και τους συναντήσατε;»
Για να συνεχίσει, πονώντας εμφανώς για το δράμα των Ελλήνων ανέργων: «Τώρα ξεκίνησε απεργία πείνας ένα νέο ζευγάρι στην Καβάλα. Θα πάει η Κυβέρνησή σας σε αυτούς στην Καβάλα να δώσει τα αντίστοιχα που έδωσε στους λαθρομετανάστες; Δεν λέω περισσότερα. Τα αντίστοιχα. Θα πάει να το κάνει;»
Και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απεργία πείνας είναι ένα καπρίτσιο: «Να τραβάμε μια απεργία πείνας και να έρχεται η Κυβέρνηση και να λέει: “Τι να κάνω; Του χάρισα τα χρέη στην Εφορία, γιατί η ζωή του είναι πάνω απ’ όλα. Τι να κάνω; Του νομιμοποίησα το αυθαίρετο. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα. Τι να κάνω; Να μην πάει στρατό. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα”»!


Οι απαντήσεις του λόγιου καθηγητή του νεότερου εθνικοσοσιαλισμού, Ανδρέα Λοβέρδου, δεν υστερούσαν σε επίπεδο και εθνικοπατριωτικό σθένος, ξεκινώντας με το γνωστό κλαψιάρικο ύφος που τον έκανε διάσημο ανάμεσα στους «300»: «Εγώ την ίδια μέρα μίλησα για «βόμβα λοιμώξεων» στο κτήριο αυτό και κατηγορήθηκα απ’ αυτούς που τους συνόδευαν με διάφορους χαρακτηρισμούς -που δεν θέλω και να τους επαναλάβω- σε σχέση με τη δημοκρατική μου υπόσταση και τα τοιαύτα».
Επιβεβαίωσε την ψευδή υπόθεση του Γεωργιάδη, περί παρεμπόδισης του έργου των γιατρών, επικαλούμενος «ιατρικά έγγραφα» (προφανώς, σαν κι εκείνα που κατέπεσαν στο δικαστήριο), αναφέροντας: «είχαμε παρεμβάσεις στη δουλειά των γιατρών, με σκοπό να μην πάρουν παρεντερική διατροφή, δηλαδή διατροφή δια του ορού οι μετανάστες».
Πήγε ένα βήμα παραπέρα το κλασικό ακροδεξιό τροπάρι περί συνωμοτών, εθνομηδενιστών, κομμουνιστοσυμμοριτών, κλείνοντας μάλιστα το μάτι: «Πέρα των ταγών που αναφέρατε, συνοδών κ.λπ. -εσείς δώσατε όνομα, εγώ δεν θέλω να πω- υπήρχαν και άλλου είδους. Οι σχέσεις της χώρας είχαν έναν κίνδυνο, κύριοι συνάδελφοι, τον κίνδυνο που είχε να κάνει με την πιθανή απώλεια της ανθρώπινης ζωής, όπου θα υπήρχε επιρροή σε χώρες της Ευρώπης, άλλα και άλλους κινδύνους που είχαν να κάνουν με τους ίδιους τους μετανάστες, τις δικές τους τοποθετήσεις. Καταλαβαίνετε τι εννοώ».
Για να καταλήξει στην απειλή (προς την πτέρυγα των κομμουνιστοσυμμοριτών), ό,τι θα στείλει συστημένα τα «σπασμένα»: «Όλη αυτή η ετήσια επιβάρυνση είχε και μία περαιτέρω μικρή επιμέρους επιβάρυνση, για την οποία, κύριε συνάδελφε, σκέφτομαι ως Υπουργός Υγείας σε ποιον θα στείλω το λογαριασμό. Και θα στείλω το λογαριασμό τις επόμενες μέρες».

Ολόκληρος ο διάλογος εδώ (επαναλαμβάνω, για γερά νεύρα): Πρακτικά ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Ζaphod

http://mallon-akindynos.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html