''Περισσότερα από 2.000 παιδιά που διέμεναν σε ιδρύματα της Καθολικής Εκκλησίας της Ιρλανδίας έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στο τέλος της δεκαετίας του '30, σύμφωνα με αναφορά ιρλανδικής επιτροπής που είδε το φως της δημοσιότητας.
Η συγκεκριμένη αναφορά χρειάστηκε εννιά χρόνια εργασίας και χιλιάδες συνεντεύξεις με άτομα που διέμειναν για κάποιο χρονικό διάστημα στα ιδρύματα της Εκκλησίας, για να ολοκληρωθεί.
Στην αναφορά σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Η σεξουαλική κακοποίηση ήταν ενδημική στα ιδρύματα όπου έμεναν τα αγόρια. Η κατάσταση στα ιδρύματα για τα κορίτσια ήταν διαφορετική. Ακόμη και αν τα κορίτσια έπεφταν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, αυτή δεν ήταν συστηματική. Οι θρησκευτικές Αρχές γνώριζαν ότι η σεξουαλική κακοποίηση ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα στα ιδρύματα».
Η επιτροπή που ερεύνησε το θέμα, κατέληξε στην αναφορά της ότι ολόκληρο το σύστημα συμπεριφερόταν στα παιδιά σαν να ήταν σκλάβοι.
Αναφέρονται περιστατικά επιβολής της πειθαρχίας στα παιδιά με αμφισβητούμενες μεθόδους που βασίζονταν στη σοβαρή σωματική τιμωρία και το φόβο, ενώ υπογραμμίζεται η «σιωπηρή» στάση που κρατάει το υπουργείο Παιδείας για το συγκεκριμένο θέμα όλα αυτά τα χρόνια.
Μέχρι τη δεκαετία του 80 περίπου 35.000 παιδιά φοιτούσαν σε αναμορφωτήρια, βιομηχανικά σχολεία και εργαστήρια της Καθολικής Εκκλησίας στην Ιρλανδία, ενώ περισσότερα από 2.000 παιδιά ανέφεραν στην αρμόδια επιτροπή, που διενήργησε την έρευνα, ότι υποβλήθηκαν σε σεξουαλική και σωματική κακοποίηση όσο βρίσκονταν εκεί.''